India draagt ​​vandaag de dag ongeveer bij 22 procent van het totaal generieke productie op volumebasis, derde grootste exporteur van farma en 11e grootste fabrikant qua waarde. Er was tot nu toe een keerpunt in de geschiedenis van de Indiase farma tijdens COVID-19 in 2020 wat positieve resultaten had voor de farmaceutische industrie. Het was een kans om niet alleen de Indianen te bedienen, maar de hele wereld”.‘De Indiase farmaceutische sector zal in de toekomst een soortgelijke rol gaan spelen”.De Indiase farmaceutische industrie loopt voorop bij de aanpak van niet-overdraagbare ziekten (NCD's) en opkomende ziekten met inzicht in technologie en ziektepatronen, zoals de Indiase farmaceutische industrie deed in het geval van de ontwikkeling van vaccins voor COVID-19 en ook medicijnen hergebruikte voor hetzelfde. “De Indiase farmaceutische industrie heeft de drempel overschreden om de producent van generieke geneesmiddelen ter wereld te zijn en moet daarom verder kijken, aangezien de digitalisering veel vooruitgang zal brengen”,

"De Afdeling Farmaceutica (DoP) heeft programma's gelanceerd zoals grootschalige drugsparken en heeft beleidsrichtlijnen voor ondernemerschap en innovatie uitgevaardigd. Dat zou ook moeten gebeuren, daarom, adopteer innovatiehubs met alle soortgelijke onderzoekers van de spelers, ziekenhuizen, academische wereld, regelgevers, fabrikanten en technologiespelers op één plek, zoals in het Westen gebeurt. Het Centrum zal de industrie ook aanmoedigen om te investeren in specifieke prioritaire gebieden en er zullen in de toekomst expertisecentra ontstaan ​​voor zowel farmaceutische als medische hulpmiddelen,"

Stichting voor verwaarloosd ziekteonderzoek in Bengaluru (FNDR) en het Spaanse bedrijf DevsHealth hebben de start aangekondigd van een samenwerkingsproject om nieuwe breedspectrum antivirale middelen te ontwikkelen voor infecties veroorzaakt door flavivirussen zoals dengue, Zika,West-Nijl-virus, en Japanse encefalitis, onder andere. Flavivirussen behoren tot de Flaviviridae-familie van virussen en veroorzaken meer dan 400 miljoen menselijke infecties per jaar. De meeste gevallen zijn
milde infecties met zelfbeperkende koortsepisodes, maar sommige infecties veroorzaken een ernstige en levensbedreigende ziekte met symptomen zoals hemorragische koorts, encefalitis, verlamming, of leverfalen, onder andere.

Klimaatverandering beïnvloedt de wereldwijde verspreiding van ziekten, en er is een toename van gevallen van flavivirusinfecties waargenomen in Europa en Noord-Amerika. Deze samenwerking heeft het potentieel om een ​​revolutie teweeg te brengen in de manier waarop flavivirusinfecties worden behandeld. Er zijn momenteel geen medicijnen beschikbaar voor patiënten om deze infecties te behandelen.

Tuberculose (TB) is een ernstig probleem voor de volksgezondheid in India,goed voor een kwart van de wereldwijde tbc-last. Terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft zich ten doel gesteld om de tbc-epidemie te beëindigen 2030, India heeft zich ertoe verbonden de ziekte te beëindigen door 2025, een missie gesteund door premier Narendra Modi. Maar de cruciale vraag hierbij is of het een haalbaar doel is? Volgens de WHO, alleen 60 procent van de tbc-gevallen in India wordt aangemeld bij het nationale tbc-programma. Overigens, de meeste patiënten zoeken helemaal geen medische hulp of krijgen pas de diagnose als de ziekte zich in een vergevorderd stadium bevindt. Op dit moment, technologie komt binnen om te helpen bij vroege en betere opsporing van tuberculose. Vroegtijdige detectie is een belangrijke strategie die wordt genoemd in het Global Plan to End TB.

Uitdagingen op de weg

Ondanks technologische vooruitgang, er blijven tal van uitdagingen in de strijd tegen tbc in India. Een van de grootste is het gebrek aan toegang tot gezondheidszorg op het platteland en afgelegen locaties. Veel mensen in deze gebieden hebben geen toegang tot dezelfde middelen en technologie als degenen die in stedelijke gebieden wonen. Ze zijn misschien niet voldoende op de hoogte om op tijd medische hulp in te roepen; zelfs als ze dat doen, de benarde situatie van de eerstelijnsgezondheidscentra (PHC's) op het platteland vermindert de situatie. De PHC's hebben geen toegang tot diagnostische hulpmiddelen en kampen met een ernstig tekort aan opgeleid personeel om rapporten te lezen en patiënten naar het juiste behandeltraject te begeleiden. Al deze factoren, in combinatie met de stijgende zorgkosten, maken de diagnose en behandeling van tuberculose aanzienlijk moeilijker. Een andere uitdaging is het hoge aantal gevallen van resistente tuberculose in India. Dit type tuberculose is veel moeilijker te behandelen en vereist duurder, gespecialiseerde medicijnen en een langere behandelingsduur. Gebrek aan onderzoek en het onvermogen om maatregelen te nemen om de kosten van behandeling en geneesmiddelen te beperken, dragen bij aan de verspreiding van de epidemie.

Hoewel India een gedetailleerd nationaal strategisch plan heeft voor de eliminatie van tuberculose, de efficiënte uitvoering hangt af van het staatsgezondheidssysteem. Indiase staten bevinden zich op verschillende volwassenheidsniveaus in het gezondheidssysteem, dus de levering van tbc-diensten varieert ook. Op veel plaatsen, het wordt beïnvloed door een gebrek aan vaardigheden om tbc-diensten te leveren. Terwijl de regering van India zich richt op gedecentraliseerd,alomvattende levering van eerstelijnsgezondheidszorg werpt nu zijn vruchten af, het zal meer tijd kosten om effectief te implementeren en een bron te worden-
geolied systeem.